Сельские нивы
+17 °С
Облачно
АНТИТЕРРОР
Все новости
Литература
17 Января 2023, 12:00

Рәхмәт сиңа, язмыш

Хикәянең авторы: Альфира Кадырова-Гайфутдинова. 7 бүлек. Күреп калучылар булганмы,юкмы,әле сөйләшүче юк.Ишек алды тулы милиция, дип кенә кайтканнар.Кара әле, Мулланур.Ни..Галиәхмәт абзый көтү куа чыккан чыбыгы белән җиргә сугып алды да, Мулланур янына килеп басты.Илшат та гел шул басу юлыннан йөри, мин әйтәм.

Рәхмәт сиңа, язмыш
Рәхмәт сиңа, язмыш
Күреп калучылар булганмы,юкмы,әле сөйләшүче юк.Ишек алды тулы милиция, дип кенә кайтканнар.
Кара әле, Мулланур.Ни..Галиәхмәт абзый көтү куа чыккан чыбыгы белән җиргә сугып алды да, Мулланур янына килеп басты.
Илшат та гел шул басу юлыннан йөри, мин әйтәм.Төнлә кайтканда берәр шикле адәмне ул күрмәде микән әле.Милициясе дә сорау алмыйча калмас, аның төнлә шул юлдан йөргәнен ике авылда да беләләр бит.Әле үзе йоклыйдыр,егет.
Галиәхмәт елмаеп, башын сыпырып куйды.Ярар,күрше, бүген йоклап калсын инде,диде ул,чыбыгы белән җиргә сызгалап.Тиздән Аллах бирса гаилә башлыгы буласы кеше бит.Бик акыллы ул синең.Кире каткан бай малайлары түгел инде.
Әйе,акыллылар..Мулланур,эчендә бураннар уйнап, йөрәген кысканны күршесенә сиздермәскә тырышып,көчәнеп кенә елмаеп куйды да,өенә таба атлады.Керим әле,Гәли абзый,диде ул,ярымпышылдап.Илшаттан да сорасы булыр.Ниләр генә булгандыр, Я Раббым!Ниләр булгааан?
Ап-ак булып килеп кергән ирен күреп,Илсөяр йөрәгенә ябышты.Маннур үлгәнме? Бу сүзләрнең авызыннан ничек килеп чыкканын Илсөяр үзе сизмичә дә калды.Өнен алып куркытып торган уйлары, әллә ничек кенә теленә килделәр аның.Мулланур,нәрсә катып калдың? Берәр хәбәр ишетеп кердеңме?
Ишеттем ,хатын, ишеттем.Маннурның хәле авыр,ди.
Я,Ходаем!Чынлап пәке әләккән микән соң,Мулланур җаным? Малай нишләр?Илсөяр, беренче малае суга батып үлгәннән соң какшап калган йөрәген тотып, өстәл артына барып утырды.Аның өчен дөнья кабат караңгылыкка чумды.Яңакларыннан тамган тозлы күз яшьләре иреннәрен чылатты.
Бу балабызны да югалтырбыз микән инде.Утыртырлар инде, Ходаем.
Вагон алдыннан йөгермә әле, хатын.Маннур үзе пычак тотып чыккан бит.Илшатның нинди гаебе булсын.
Ул арада түр як ишеген ачып, Илшат та йокыдан уянып чыкты.Төне буе күзгә йокы кермәде,әни.Никахымны да йоклап калдыра язганмын бугай,диде ул елмаеп.Төрекләр дә тормаган икән әле.
Көлеп торган Илшат шулвакыт әнисенең күз яшьләрен күреп, әтисенә карады.Ансының да йөзен кара болыт каплаган иде.
Нәрсә булды? Әни,нигә елыйсың?Әти..
Маннурның хәле бик авыр ди,улым.Үлмәсә генә ярар иде.Бик күп кан югалткан.
Маннур? Хәле авыр?
Илшат куркып, бер әтисенә,бер әнисенә карады.Моның булуы мөмкин түгел, әти.Ишетәсеңме? Мөмкин түгел.Әллә? Әллә, Гүзәлне югалттым,дип,бауга менде микән?
Юк, Илшат,юк.Әле Галиәхмәт абзыйны күрдем,ул әйтте. Пычак белән чәнечкәннәр,дип сөйләшәләр ди.
Шулай итеп, бер мизгелдә Илшатның тормышы асты өскә килде.Ак канатлы хыялларына кан тамчылары тамып,бәллүр савыттай чәлпәрәмә килделәр.
Әнии,диде ул, кара коелып.Әнии, миңа милициягә барып, эшнең ничек килеп чыкканын сөйләргә кирәктер.Минем бернинди гаебем дә юк.Маннур,Маннур үзе минем өскә егылды.Шул вакытта кулымдагы пычакка эләккәндер дә инде.
Бәлки, бармассың улым.
Илсөяр,нәрсәгәдер өметләнеп иренә карады.Мулланур, төн караңгы иде бит.Бәлки бер кеше дә күрми калгандыр,әә? Бармасынмы әллә?
Юк, әни, юк.Син нәрсә? Минем басуга таба киткәнне күрүчеләр барыбер табылыр.Аннары икебезнең дә Гүзәлне яратып йөргәнне бөтен кеше белә бит.Хәзер юынам да, барып кайтам.Моны белгәч, Гүзәл генә кире уйламаса ярар иде инде.
Уянып чыккан Галия белән Аслан да, нинди кайгы килгәнен аңлап, башларын иделәр.Бу хәл өчен бигрәк Аслан кайгырды.Бер гаепсез егетне утыртып куймасалар ярар иде, дип уйлады ул.Машина белән генә барып кайт,дип күпме әйттек.Эх,Илшат!Ләкин,ни генә дисәң дә, эш үкенүдән узган иде инде.
Илшат чәй дә эчеп тормыйча,киенеп гаражга таба атлады.Ләкин, бер ике адым ясады микән, капкадан кергән участковый белән таныш түгел бер озын гына формалы кеше күренде.
Илшат, без синең янга,диде участковый, ишекалдына чыккан Мулланур абзыйлар белән исәнләшеп.Сөйләшәсе бар иде.
Сәләм, Фәрит,әйе, әлбәттә.Әйдәгез бакчага чыгыйк,дип Илшат бакча ишеген ачты.Мин үзем отделениегә барам дип чыккан идем.Нинди фаҗига булганын ишеттем.Әни,сез өйгә керегез, мин хәзер ни булганын сөйләп бирәм.
Бакчадагы җыйнак кына беседкага кереп урнашуга Илшат барсын, нечкәлекләре белән сөйләп бирде.Гүзәл белән ничек танышкан.Аңа кадәр сөйгәне кем белән йөргән, ансы нәрсәләр дип янаган.Һәм менә, инде никахыбыз була дип торганда, Маннур тагын пычак күтәреп басу юлына чыгып,куркытырга маташа.
Значит, Халяпов сине куркытырга гына маташкан, ә син?
Юк,юк.Илшат куркып, үзенә төбәлгән следовательгә карады.Сез нәрсә? Әйтәм бит, Маннурның пычагын бәреп төшереп,кулыма алырга өлгердем.Ә ул минем өскә сикереп, икебез дә егылдык.Аннары ни булганы томан эчендә кебек.
Шул вакытта кадагансыздыр, ә хәзер хәтерләмисез.
Юук..Юк, дим бит.Кадамадым.Егылганда ул үзе минем кулдагы пәкегә килеп кадалгандыр.
Илшат белгәннәрен бәйнә-бәйнә кабат сөйләде.Бер караганда Маннур өйләренә таба йөгерде.Мин үз өемә кайтып киттем.Ул нәләт төшкән пычакны аягынамы,кулынамы гына тигәндер ,дип уйладым .Чөнки кулыма кан тамганын ай нурында күргән идем.
Тикшерүче ихтибар белән тыңлады,нидер язды. Аннары Илшатка кул куйдырып, чыгып киттеләр.Өйдә генә торуыгызны сорыйм,диде ул җитди генә.Авыр җинаять эшләнгән.Күрүчеләр юк,кем гаепле икәнен ачыкларга кирәк.Аларның чыгып барганын күреп, Илсөяр тиз генә тастымалга төрелгән пәкене тегеләргә тоттырды.Менә Маннурның пәкесе бу,диде ул каушап.Улым аны кулыннан бәреп төшергән булган.Тикшерүче кесәсеннән пакет алып, пычакны шунда салды да,төксе генә: разберемся,дип ,үз артыннан капканы япты.
Бер мизгелгә Илшатның колагында Маннурның:Гүзәл сиңа да булмый,миңа да, дигән сүзләре яңгырап,үзәген өзделәр.Нәрсә эшләдең син җүләр?диде ул, ирексездән чыккан яшен сөртеп.Хәзер Гүзәл чынлап та миннән ваз кичәр инде.
Ләкин Гүзәле турында уйлап, курыкса да,бу яктан ялгышкан булып чыкты Илшат.Чөнки милиция УАЗигы китеп, бакчага әти әнисе керергә дә җитешмәделәр,капка төбенә председательның ак Волгасы килеп туктады.Илсөяр апа,Илшат кая? Мулланур абый, исәнмесез.
Йөгереп диярлек кергән Гүзәл Илсөярнең бакчага төртеп күрсәтүен күреп, шунда атылды.
Мизгел эчендә ул сөйгәне кочагында иде инде.Илшат,кадерлем, мин яратам сине.Шундый шундый яратам.
Кайгыга баткан Илшатның Гүзәлне күреп,әченә бераз җылы йөгерде.
Кадерлем, мин дә сине яратам.Синнән башка миңа берәү.дә кирәк түгел.Илшат Гүзәлне кочагына алып,йомшак чәчләреннән сыпырды.Мин гаепле түгел Гүзәл,дип пышылдады ул.Гаепле түгел.Маннур кичә кич кайтканда пычак тотып үзе каршыма чыкты.Син миңа ышанасыңмы, кадерлем?Утыртып куйсалар, ташлап китмәсмеңме?
Син нәрсә сөйлисең, Илшат? Нәрсәгә утыртыртсыннар ди сине.Син бит саклангансың гына.
Шулай да, Гүзәл?Ни дисәң дә кеше авыр яраланган..Син әйтмәдең әле, көтәрсеңме?
Илшат, ни генә булса да бергә булырга вәгьдәләр бирдек бит.Оныттың мәллә? Әллә аны буш сүзләр генә дип уйлыйсыңмы?
Димәк, Гүзәл, син мине ташламыйсың?
Җүләрем минем, юк әлбәттә.Бар да яхшы булыр.Маннур пычак тотып, каршыңа чыккан икән, монда синең нинди гаебең булсын ди инде.
Ләкин, Гүзәл, Маннурның хәле бик авыр,диләр.Бөтен гаепне минем өскә аудармасалар ярар иде инде.Ни дисәң дә, соңгы мизгелдә пычак минем кулымда иде бит.
Бу турыда уйлама да, яме,Илшат.Никахыбыз турында гына уйла хәзер.Бар да әйбәт булыр, әйбәт.Сәг.икегә без сезне көтәбез.
Гүзәл, ничек көтмәгәндә килеп кергән булса, шулай көтмәгәндә чыгып та китте.
Ләкин язмышның ачы сынавы кабат бу гаиләнең капкасын шакыды.Күчтәнәчләрне әзерләп, казларны төреп ятканда, өй янына утларын уйнатып милиция машинасы килеп туктады.
Әзерләнегез, без сине алырга килдек,диде арада берсе, Илшатны үтәли тишеп.Хәлләр башка борылыш алды.Сез гаебегезне яшерергә маташкансыз.Свидетель табылды.
Нинди гаеп, кем күргән? Илшат аптырап формалы кешеләргә төбәлде.Мин барсын да ничек бар шулай сөйләп бирдем бит.Берни яшермәдем.
Ләкин, тегеләрнең үз законнары шул.Разберёмся,диделәр дә Илшатны җитәкләп диярлек алып чыгып киттеләр.
Бүген никахы иде Илшатның.Зинһар өчен, әзерләнгән идек бит инде.Иртәгә үзе килер иде.
Ләкин, Илсөярнең елый-елый ялварганына ихтибар итеп торучы булмады.
Гаиләне кара кайгыга батырып, машина урам буйлап төшеп тә китте...

Хикәянең авторы: Альфира Кадырова-Гайфутдинова.

Дәвамы бар.

 
Автор:Лилия Сайфутдинова
Читайте нас: